Sinop'ta, Tarım ve Orman Bakanlığı Doğa Koruma ve Milli Parklar (DKMP) 10. Bölge Müdürlüğünce 'Bozayı Populasyon Yoğunluğu ve Mevsimsel Diyetinin Bozayı-İnsan Çatışması Üzerindeki Etkisinin Tespiti ve Sürdürülebilir Koruma İçin Öneri Geliştirilmesi Projesi' kapsamında gerçekleştirilen çalışmalar tamamlanarak sonuç raporu yayınlandı.
DKMP 10. Bölge Müdürlüğü Av Yaban Hayatı Şube Müdürlüğü koordinasyonunda gerçekleştirilen çalışmalar, yoğun bozayı popülasyonunun bulunduğu, Sinop'a 105 km uzaklıktaki, Türkeli ve Ayancık ilçelerinin Çatakgüney, Çatakgeriş, Çatakörencik, Gökçealan, Sarmaşık, Zindan, Davutlu ve Hacılı köyleri arasında yaklaşık 25 bin hektarlık alanı kapsıyor.
4 yıllık bir sürece yayılan proje ile bozayıların yıl içerisindeki mevsimsel beslenme alışkanlıkları araştırılarak her ay düzenli olarak bölgeden toplanan bozayı dışkıları Hacettepe Üniversitesi laboratuvarlarında analiz gönderildi. Bozayı yoğunluğunu ve ekolojik özelliklerini belirlemek için fotokapanlar ile de desteklenen projede, vatandaşlarla anketler yapılarak bozayı-insan çatışmasının boyutu ve bölge insanının bozayıya bakış açısı ortaya konuldu. Yoğun ofis çalışmaları sonucunda elde edilen bulguların harmanlanması ile de bozayı-insan çatışmasını minimize edebilmek için alınması gereken önlemler ve halkın korunma tedbirleri ile ilgili öneriler sunuldu.
Bugüne kadar gerçekleştirilen çalışmalarda, yöre halkının büyük bir çoğunluğunun ayılar ile karşılaştığı, karşılaşmaların büyük çoğunluğunun köy içinde ve köy yakınlarında olduğu, bu nedenle de vatandaşlar arasında endişe uyandırdığı belirlendi. Ancak bölgede insana ve çiftlik hayvanlarına karşı bir saldırının olmadığı, bozayılar ile yaşanan çatışmaların büyük bir bölümünün meyve ağaçlarına verilen hasarla sınırlı kaldığı, bunun için bozayıya karşı bölge halkının oldukça olumlu bir tutum sergilediği ve bozayı ile birlikte yaşamayı öğrenmeye meyilli oldukları tespit edildi.
DKMP 10. Bölge Müdürlüğü personelince gerçekleştirilen bu çalışma neticesinde elde edilen veriler, bozayı insan çatışmasının bozayı popülasyon yoğunluğundan kaynaklanmadığı aksine türün yaşam alanlarının bozulmasının çatışmaların artmasına neden olduğunu bir kez daha göstermiş ve bozayıların habitatların rehabilite edilmesi halinde çatışmaların azalacağı ve tür için sürdürülebilir ve etkin bir korumanın tüm alanlarda sağlanabileceğini ortaya koymuştur.